Σε αντίθεση με το πόσο (δυστυχώς) βολικό μοιάζει σήμερα για τους γονείς το να παρκάρουν τα παιδιά τους μπροστά στην οθόνη, η επαφή της δικής μου γενιάς με την τηλεόραση πίσω στα τέλη των 80s ήταν κάτι σαν το ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο. Τα απολύτως απαραίτητα. 2-3 παιδικά μέχρι να σκάσει μύτη η Φρουτοπία και να κρυφτούμε (κρυφτώ έστω) κάτω από τις κουβέρτες. Αυτά, μέχρι εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου