Ψάξε να βρεις το παλιό σου Risk (ή αγόρασε καινούριο)

Το Ιρκούτσκ, η Καμτσάτκα και οι Ανατολικές Πολιτείες Αμερικής μπορούν να σε ξενυχτήσουν αυτό το καλοκαίρι. Φθηνά και υπέροχα.

Μπορείς και να το πεις παιδικό απωθημένο. Βλέπεις αν και στο σπίτι μου είχα Stratego, Hotel, Taboo, Cluedo και Monopoly, το Risk το είχε ο φίλος μου ο Άγγελος. Και η συχνότατη απορία μου ήταν “πότε θα μαζευτούμε σπίτι του να παίξουμε”. Γιατί ένα κανόνισμα το ήθελε. Και μια δέσμευση ότι για τις επόμενες 4-5 ώρες δεν θα πρέπει κανένας να σηκωθεί να πάει φροντιστήριο, μπάλα, σπίτι του κλπ.


Τα φροντιστήρια τελείωσαν. Είμαι αισίως 28 και ομολογώ ότι το Risk ήταν μια ανάμνηση. Μακρινή κιόλας μιας και είχαν περάσει περίπου 10 χρόνια από την τελευταία φορά που είχα δει τον παγκόσμιο χάρτη πάνω σε τραπέζι. Μέχρι το βράδυ της 2ας Ιουνίου. Ολόκληρο το βράδυ της 2ας Ιουνίου.


Το παιχνίδι στήθηκε στο σπίτι της Ελιάνας Χρυσικοπούλου (ναι, αυτή που έγραψε τι να φορέσουμε στους καλοκαιρινούς γάμους). Παίκτες, τρεις. Το σπίτι αυτό βλέπεις είναι γνωστή γιάφκα του Risk και όφειλα να το επισκεφτώ. Μια θηριώδης πίτσα, ένα τσουρέκι σοκολάτα-μπισκότο και μερικά λίτρα Coca Cola συνόδευαν αυτό τον μικρό θίασο που στήθηκε σε ένα τραπέζι στην αυλή. Και όλα κυλούσαν ομαλά. Μέχρι που ξεκίνησε το παιχνίδι.

Η μοναδική φωτό που τράβηξα εκείνο το βράδυ. Μετά έπαιζα. Βλέπεις το Risk είναι παιχνίδι της παρέας αλλά δεν είναι και Taboo. Θα γελάσεις αλλά όταν χάσει ο αντίπαλος μια ολόκληρη ήπειρο. Θα αστειευτείς αλλά θα το κάνεις επί πτωμάτων. Θα μπεις φιλικότατος στο παιχνίδι. Αλλά όταν σου τσακίσει κάποιος με 7 ζαριές έναν στρατό που έχτιζες όλο το βράδυ, δεν θα μιλάς σε άνθρωπο.

Οι αποστολές είναι οκ. Τουλάχιστον πολύ πιο εύκολες από τα παλιό Risk που σου πέταγε ένα “μείνε μόνος στο ταμπλό” και αυτόματα ήξερες ότι δεν πρόκειται να κερδίσεις και έχανες το ενδιαφέρον σου. Πρέπει να το αγαπούσες πολύ το Risk παλιά για να παίξεις. Τώρα τα πράγματα είναι αλλιώς.

Περισσότερες αποστολές, πιο εύκολες, πιο λογικές. Παιχνίδι που κυλάει γρήγορα και μπορείς να παίξεις αρκετούς γύρους σε ένα βράδυ. Βλέπεις ο πρώτος γύρος μας τελείωσε στις 2. Θέλαμε κι άλλο. Ο δεύτερος τελείωσε στις 4:30. Αλλά δεν νυστάζαμε. Στις 06:30 τους καληνύχτισα και έφυγα.

Αλλά ήταν μια τίμια βραδιά. Και γι' αυτό άλλωστε γράφω και αυτό το κείμενο. Γιατί αν έχεις αγαπήσει μια φορά στη ζωή σου ένα επιτραπέζιο, υπάρχει σίγουρα εκείνη η παρέα που θα σε κάνει να το θυμηθείς, να το βγάλεις από το ντουλάπι, να το ξεσκονίσεις και να το στήσεις στο τραπέζι.

Μπορεί για εσένα να μην είναι το Risk, να είναι το Hotel με το Waikiki και το President, να είναι το Cluedo με τον Συνταγματάρχη Μάσταρντ με Γαλλικό κλειδί στο Δωμάτιο Μουσικής, να είναι το Scrabble, η Monopoly κλπ. Μπορεί ακόμα να θες να τζογάρεις με Texas Hold' Em ως το πρωί. Ή να λιώνεις παίζοντας Πέφτει η Νύχτα στο Παλέρμο.


Όπως και να 'χει, σε ένα καλοκαίρι που δεν θες να χαλάσεις πολλά χρήματα, τα βράδια που θα μείνεις σπίτι θα είναι περισσότερα από τα προηγούμενα καλοκαίρια. Εγώ πέρασα ένα από αυτά τα βράδια προσπαθώντας να κατακτήσω την Ευρώπη, να κερδίσω μία μάχη σε κάθε ήπειρο και να κατατροπώσω τους αντίπαλους στρατούς. Και σου προτείνω να το κάνεις και εσύ.


First we take Kamchatka, then we take Irkutsk..

πηγή